آیا می شود آزادانه هر نوع اشکال به رهبری را در جامعه مطرح کرد؟

انتقاد معنایش چیست ؟ انتقاد اگر عیبجویی است ، این نه چیز خوبی است ، نه خیلی هنرزیادی می خواهد ، نه خیلی اطلاعات می خواهد؛ بلکه انسان با بی اطلاعی، بهتر هم می تواند انتقاد کند انتقاد به معنای عیبجویی ، اطلا هیچ لطفی ندارد . شما بنشینید از بنده عیبجویی کن ، من هم از شما عیبجویی کنم چه فایده ای دارد ؟ نقد ، یعنی عیار سنجی ؛ یعنی یک چیز خوب را آدم ببیند که خوب است یک چیز بد را ببیند که بد است. اگر این شد ، آن وقت نقاط خوب را که دید، با نقاط بد جمع بندی می کند ،آن گاه از جمع بندی باید دید چه حاصل می شود.1
وقتی انسان می خواهد به یک مسئول ایراد بگیرد که آقا چرا در حوزه ی کارتان خطا اتفاق افتاد ، بایستی تمام موانعی را که در اجرای صحیح کار بر سر راه یک انسان معمولی وجود دارد ، در نظر بگیرد و ببیند که آیا با محاسبه ی اینها او کوتاهی کرده یا نه ؛
اگر کوتاهی کرده ، نبایستی از او صرف نظر کرد و گذشت ؛ این اعتقاد من است . در حوزه ی اختیارات مستقیم من هم همین طور عمل می شود . من اگر از کسی کوتاهی ببینم و بفهمم تقصیر داشته ، اغماض نمی کنم . در مورد مسئوولان هم همیشه سفارش می کنم و می گویم که اغماض نکنید . درقضیه نقد رهبری نباید جوانان فریب ظاهر قضیه را بخورند و به خاکی بروند. نگاه کنید مسأله غیبت و ظهور را ؛ امام یازدهم مورد سوال ونقد واقع می شود که اموالی که از طرف بزرگان شیعه خدمت ایشان ارسال شده کجا مصرف شده است ؟  امام در جواب می گوید: (( اگر امامت امر مستمری است و شما به آن پایبندید ، چرا این سوال از اجداد من نشد؟!)) و از آن پس دستور می دهد پرده سیاهی در اتاق دیدار نصب می شود و شیعیان از پشت پرده با آن حضرت گفتگو می کنندو از آن زمان غیبت آغاز شد.2
اسلام از عموم مردم خواسته است که در همه معاشرتها و نشست و بر خاستهای خود ، (( دفاع از امام مسلمین )) را مورد توجه قرار دهند ، و در آنجا که هتک حرمت او می شود بی تفاوت نمانند:
رسول الله (صلی الله علیه وآله و سلم) فرمودند: 3
هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد ، نمی نشیند در مجلسی  که در آن مجلس رهبر جامعه اسلامی را ناسزا گویند یا غیبت مسلمانی را می کنند. خداوند در قرآن کریم می فرماید : 5
(( چون ببینی در آیات ما از روی عناد گفت و گو می کنند، از آنها رویگردان شو تا به سخنی جز آن پردازند . و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند ، چون به یادت آمد با آن مردم ستمکاره منشین))6
و اگر مردم در انجام این وظیفه کوتاهی کنند ، و از حریم ولایت پاسداری نکنند ، عاقبت تضعیف رهبری ، از بین رفتن عزت و سر بلندی امت اسلامی و حاکمیت ذلت خواهد بود:
امام باقر (علیه السلام ) نیز در این خصوص می فرمایند:
هر کسی در محفلی بنشیند که رهبران الهی را دشنام و ناسزا می دهند ، در صورتی که می نواند بپا خیزد و بپا نخیزد ، خداوند لباس خواری و حقارت بر تن او بپوشاند و در آخرت به عذاب دوزخ در افکند و نعمت شایسته خود را که معرفت مقام اهل بیت است ، از او باز پس گیرد.
در اینجا خالی از لطف نیست یادی از ولایتمداری مرجع تقلید شیعه ، حضرت آیت الله عظمی گلپایگانی (ره) بنماییم؛ پس از انتصاب حضرت آیت الله خامنه ای به رهبری نظام (( حضرت آیت الله عظمی گلپایگانی برای رهبر معظم ، عبای ظریفی هدیه فرستادند و فرمودند:
اگر دیدم کاری را شما انجام می دهید، خلاف مطلب اسلامی است ، من تذکر می دهم . اگر تغییر دادید، بسیار خوب ؛ اگر ندادید، من دیگر صحبت نمی کنم و تضعیف شما را حرام می دانم . عمده ، عظمت شما ست؛ شما رهبر مسلمین هستید و نمی خواهم صحبتی کنم در یک فرعی، که شما را تضعیف کرده ام))